Natalia Pośnik urodzona w 1996 roku, wychowana w Warszawie. Studiując na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej dokonała głębokiej analizy osobistego środka wyrazu, przez co zrodziła się w niej nowa forma ekspresji w postaci fotografii analogowej.
„Początkowo była to czysta chęć uwieczniania najbliższych mojemu sercu momentów życia i niezwykła potrzeba obcowania z bliskimi” – wyznaję artystka. „Długo mieszkałam poza domem, wszystko się zmieniało, rodzina też uległa znacznej przemianie, ja się zmieniałam. Dorastałam w obliczu nowych wyzwań i nowych przyjaźni. Nie chciałam, aby nowe dla mnie rzeczy, podróże, uczucia były mi po pewnym czasie obce. Chciałam mieć je zawsze przy sobie. Dlatego tak niezwykle ważne jest dla mnie posiadanie zdjęć na papierze i podpisywanie ich miejscem i datą.” Fotografia Natalii silnie powiązana jest z jej wcześniejszymi doświadczeniami architektonicznymi. To właśnie architektura oraz poznawanie kolejnych miejsc i obiektów stanowiły impuls do wykonywania fotografii.
„Najlepiej czuję się w mieście. Nawet natura nie jest w stanie mnie tak uspokajać jak gwar miasta. Muszę przyznać, że bywam w nim czasem zagubiona, gdyż każde nowe miejsce i środowisko rządzi się swoimi własnymi prawami. Trzeba te prawa zaakceptować i być częścią nich.” Za pomocą fotografii Natalia odbiera rzeczywistość na swój surrealistyczny sposób. W jej pracach widać silny, emocjonalny związek pomiędzy miejscem, czasem i akcją. Często przybiera bardzo indywidualny i intymny charakter. Charakterystyczną cechą fotografii artystki jest ich wielopłaszczyznowość i osadzenie w miejskim kontekście.
„Lubię być w centrum wydarzeń i być na bieżąco ze wszystkimi informacjami. Czasem jest ich za dużo. Popadam w stres, że nie jestem w stanie być wszędzie jednocześnie. Staram się pogodzić z myślą, że dysponuję tylko jedną osobą i jednym dość ograniczonym umysłem.” Artystka ceni sobie autentyczność przestrzeni i nie chce zmieniać za wszelką cenę wizerunku tej rzeczywistości. Mimo, że potrzebuje zmian i różnorodności w samorealizacji ceni sobie zdrową rutynę.
„Chciałabym, aby fotografia stała się częścią mojego życia zawodowego. Pozwala mi pracować zdalnie z różnych miejsc, poznawać ludzi i przede wszystkim pracować w różnym zespole.”Natalia Pośnik swoje pierwsze zawodowe doświadczenia w fotografii dokumentalnej zdobywała podczas rezydencji artystycznej w miejscowości Valletta, Malta. Podczas miesięcznego pobytu wykonała serię fotografii pt. „Jak nie walczyć z miastem?”, prezentując finalnie swój efekt na wystawie solowej. Swoje wnioski i obserwacje tamtejszej społeczności, tradycji i historii opierała na szerokiej analizie miasta oraz rozmowie z poznanymi na swojej drodze mieszkańcami wyspy.
„Wydaję mi się, że najwięcej inspiracji przychodzi w relacji z drugim człowiekiem. Na Malcie każdy poświęcił mi wystarczająco dużo czasu i szczególną ilość uwagi. To miłe uczucie.”W związku z tym pobytem miała okazję współpracować z wieloma grupami artystycznymi i instytucjami kultury tj. Strefa Kultury Wrocław w ramach programu AIR Wro, Arts Council Malta, Fundacja Valletta 2018 oraz BLITZ. Dzięki niezwykłej przyjaźni z serbskim fotografem – Zvezdan Rejlic, rozwinęła swój warsztat i miała pierwszy kontakt z tradycyjną metodą wywoływania zdjęć. Wiele godzin spędzonych przy wspólnej pracy nad sztuką poszerzyły jej horyzonty i aspiracje.
Natalia Pośnik obecnie jest na etapie przygotowywania indywidualnej wystawy we Wrocławiu i w Warszawie. Rozwija swoje umiejętności podczas ogólnopolskich i międzynarodowych warsztatów. W przyszłości chciałaby połączyć fotografię z innymi dziedzinami sztuki. Niezwykle bliskie jej sercu są dzieła Wojciecha Zamecznika i Wojciecha Plewińskiego.
Prace Natalii można znaleźć tu:
https://www.decobazaar.com/natalia-posnik
